Kopen op rekening Voor zakelijke klanten
Professioneel advies 20 jaar ervaring
Gratis verzending Dropshipment mogelijk
KommaGoRoutershopWifishop

Seeing through walls



SEEING THROUGH WALLS

Door muren kijken via wifi
In de jaren '30 ontdekten wetenschappers van de U.S. Navy het radar-principe, toen ze merkten dat vliegtuigen die langs radiobakens vlogen, de radiosignalen van die bakens reflecteerden. Datzelfde natuurkundige principe is ook toepasbaar om mensen door muren heen te kunnen detecteren. Dat klinkt wellicht wat futuristisch, maar deze oplossing kan wel eens erg handig zijn voor bijvoorbeeld arrestatieteams en medische topeassingen.

Doppler-effect
In 25% van de huizen op aarde, is al wifi-radiostraling aanwezig. Karl Woodbridge en Kevin Chetty, wetenschappers van het University College London, ontwierpen een detector voor dit soort alomaanwezige wifi-signalen. Als een radiosignaal door een bewegend object gereflecteerd wordt, verandert namelijk de frequentie van het signaal (u kent het Doppler-effect wellicht van veranderende geluid van een spoorwegovergang vanuit een trein). Deze wifi-radardetector identificeert deze frequentie-veranderingen en kan zodoende bewegende objecten detecteren.

Wifi-radardetector
Deze wifi-radardetector heeft de grootte van een laptoptas en bevat een radio-ontvanger bestaande uit twee antennes en een signaal-processor. In testen hebben de wetenschappers al de locatie, snelheid en richting van een lopend mens kunnen vaststellen dwars door een 30cm dikke stenen muur heen. Omdat de radardetector zelf geen radiosignaal uitzendt, is deze vooralsnog zelf niet te detecteren.

Toepassingen
Een wifi-radar kan op vele manieren in en rondom huis worden ingezet. Je kan indringers detecteren of op afstand je kinderen volgen. Het kan ook op militair gebied voordelen hebben. Het Amerikaanse ministerie van defensie laat bijvoorbeeld onderzoeken of zo'n wifi-radar ook nuttig kan zijn om gebouwen te scannnen bij stedelijke gevechten. Ook kan het handig zijn voor SWAT-teams om gijzelaars en overvallers te traceren. Wellicht dat dergelijke toepassingen het verliezen van onschuldige levens in de toekomst kunnen voorkomen. 

Ademhaling
Met enige verbeteringen moet het zelfs mogelijk zijn dat de wifi-radar dermate gevoelig zal worden dat zelfs de subtiele uitslagen van een borstkas door ademhaling in kaart te brengen. Zo kan eenvoudig worden vastgesteld of een persoon in een kamer zit of staat.

Hoe werkt deze wifi-radar?
1 Bewegend object
Wanneer wifi-radiostralen op een bewegend object botsen, verandert de frequentie. Als bijvoorbeeld een persoon naar de wifi-bron loopt, zal de frequentie van de radiogolven toenemen. Als een persoon van de bron afloopt, zal de frequentie afnemen.

2 Wifi-router of access-point
In huis zijn wifi-signalen aanwezig, afkomstig van een wireless router of access-point. De signalen kunnen op 2.4 en/of 5Ghz aanwezig zijn.

3 Baseline signaal
Eén antenne van het wifi-radarsysteem zal continu het  "baseline" radiosignaal (bronsignaal) in de kamer volgen.

4 Afwijkende signalen
De tweede antenne zal de radiostralen die afkomstig zijn van de bewegende objecten detecteren (door de veranderende frequentie).

5 Locatiebepaling dankzij vergelijk
Door de twee antennesignalen te vergelijken, kan de computer een positiebepaling maken van het object met een nauwkeurigheid van een halve meter. Ook zullen snelheid en richting van bewegen worden gecalculeerd.

Ziekenhuis
In een ander onderzoek, uitgevoerd door de Universiteit van Utah, ontdekte onderzoeker Neal Patwari dat het mogelijk is m.b.v. radiogolven het ademhalingsritme van een patiënt nauwkeurig vast te stellen. Met behulp van 20 goedkope radiozenders, die rond het bed van de patiënt waren opgesteld en een opgesteld algoritme, kon zelfs het ademhalingsritme beter worden vastgesteld dan met huidige ziekenhuisapparatuur. Het algoritme moet nog wel geoptimaliseerd worden om eventuele lichaamsbewegingen te filteren, maar de kans is groot dat dit systeem in de toekomst gebruikt zal worden in plaats van de huidige onprettige systemen met buizen en maskers.

Bron: artikel van Elbert Chu (website popular science Australia)